De schaduw van Congo

>

Ik wilde dat er ergens iemand op mij wachtte

De vuistdikke roman “Samen ben je minder alleen” van de FranƧaise Anna Gavalda (1970) was een opmerkelijke en verrassende roman, die een succesvolle verfilming kreeg met Audrey Tautou in de hoofdrol. Haar nu in het Nederlands heruitgegeven debuut, de verhalenbundel "Ik wilde dat er ergens iemand op mij wachtte" blinkt in tegenstelling tot haar latere romans uit in beknoptheid. De verhalenbundel telt twaalf korte verhalen die geen woord teveel tellen. In een uiterst laconieke en uitgepuurde vertelstijl beschrijft Anna Gavalda allerlei varianten op de liefde en de verleiding.

De verhalen zijn in het Parijs van vandaag gesitueerd maar hebben een universele dimensie. Vertrekpunt is telkens een zeer herkenbaar tafereeltje uit het alledaagse leven die door een toevallige gebeurtenis een grotere dimensie verkrijgt. Neem nu het veelbelovende openingsverhaal ‘Observaties op de boulevard Saint-Germain’, waarin de ik-persoon een flirt met een voorbijganger op een ontmoeting laat uitdraaien. De man blijkt tijdens het etentje echter minder charmant dan aanvankelijk gedacht. Het zijn kleine details die hem verraden en daar is het de schrijfster om te doen, het uitvergroten van die onthullende details. Wat schaft er meer plezier dan een heimelijke blik of een spontane glimlach van een vreemdeling op een druilerige dag? Het verhaal eindigt met een knipoog naar het proza van FranƧoise Sagan en ‘Les Fleurs du Mal’ van Baudelaire (“Jij, die ik minnen zou, o jij, die hebt gezien..”)

Ook in andere verhalen draait het vaak om zien en gezien te worden. Gavalda’s personages willen niet onopgemerkt door het leven gaan en worden het wachten snel moe. De hoop op de liefdesextase flakkert echter even snel weer op. Andere personages die ze opvoert fladderen minder lichtvoetig door het leven. In het wreedaardige ‘Foto van de dag’ blijkt een handelsreiziger zonder het te weten een dodelijke kettingbotsing veroorzaakt te hebben door een onhandig manoeuvre. De wroeging is naderhand ondraaglijk. In ‘verlof’ gaat het over twee broers waarbij de ene succesvol is en de andere een loser eersteklas is, tot op een verjaardagsfeestje in het ouderlijke huis een jeugdliefde als verrassingsgast opduikt en de liefde alle wonden heelt. Ook andere verhalen als ‘klik-klak’ , ‘Amber’ of ‘Al die jaren’ zitten vol bitterzoete observaties. Het zijn ogenschijnlijk eenvoudige, charmante snapshots die echter een brede waaier van gevoelens oproepen, van het verlangen naar liefde en tederheid tot verbittering en desillusie.

Anna Gavalda: Ik wilde dat er ergens iemand op mij wachtte
Vert. van : Je voudrais que quelqu'un m'attende quelque part
Vertaling: Margreet van Muijlwijk| ISBN: 9044611168

Paperback 143 pp.