De schaduw van Congo

>

120 jaar Club Brugge

Club Brugge viert vandaag haar 120ste verjaardag en is een van de oudste ploegen van het continent, en is zelf een jaar ouder dan Liverpool Football Club. Populariserende boeken over de geschiedenis van voetbalclubs en hun stamiconen zijn legio. Ter gelegenheid van deze 120ste verjaardag werd met het jubileumboek "Stam Nr. 3: Leven voor Blauw-Zwart" een nieuwe populaire titel aan het lijstje toegevoegd. Samenstellers zijn Karl Dhont en Stefaan Lammens. Het leest als een heldenepos van de gewone supporter en is een veelkleurige karakterschets van een subcultuur gevormd door een voetbalclub. Via portretten van stamiconen als Birger Jensen, Raoul Lambert en Jan Ceulemans, en van bekende supporters als Karim Vermeulen (East-Side pionier) en Sergio Herman, Clubgekke meesterchef. Hoofdsteward Luc De Ridder, acteur Louis Talpe, VRTjournaliste Caroline Van den Berghe, advocaat Walter Van Steenbrugge en vele anderen halen herinneringen op. Het boek bevat ook een opmerkelijke uitspraak  van sporteconoom Trudo Dejonghe: "Club is te groot voor het provinciale nest Brugge, dat meer een plaats is voor het saaie Cercle." Wat de academische geschiedschrijving betreft zijn voetbalclubs vreemd genoeg slechts zelden het onderwerp van archiefonderzoek. Wat Club Brugge betreft is daar stilaan verandering in gekomen. In de licentitaatsverhandeling van Thijs Ostyn werd de ontstaangeschiedenis van Club Brugge uitgediept. Deze scriptie kan je hier online lezen. Promotor was Prof.dr. Dries Vanysacker (KU Leuven) die vorig jaar zelf het voortreffelijke Van FC Brugeois tot Club Brugge KV : 1891-2010 publiceerde. 

In dit lijvige naslagwerk - uitgegegeven door het Genootschap voor Geschiedenis - brengt Dries Vanysacker de ontstaangeschiedenis en de sociale ontwikkeling van het Brugse, Vlaamse, Belgische en Europese fenomeen Club Brugge in kaart. Vanysacker deed een uitgebreid archiefonderzoek en onderzocht of de sociale rol van Club Brugge iets nieuws was of gewoon de voortzetting van een lange traditie. Hij peilde ook naar de politieke, sociale en culturele achtergrond van de bestuurskamer. Was, werd of bleef Club echt de ideologische tegenpool van het later gestichte katholieke Cercle, zoals nog vaak beweerd wordt? En wie waren de stuwende figuren achter het vroegere FC Brugeois? De auteur bekijkt de sport als spiegel van de maatschappij. Deze studie wijst in de huidige context van erfgoedcultuur op het belang van de verwevenheid van een voetbalploeg met het reilen en zeilen van de stad Brugge, in het bijzonder met haar sociaal-economische en politiek-cultureel patrimonium. Naast de eigenlijke protagonisten van het voetballeven passeren dan ook Brugse bedrijven, sociale sectoren, politici en culturele verenigingen de revue. 

Rond 1890 waren er in Brugge diverse voetbalploegen actief waren. Enerzijds had je de Brugse FC Football Club: een ploeg van Vlaamse studenten onder wie leerlingen van de FrĆØres - die later altijd met de 'vereniging' Cercle Brugge geassocieerd werden - en van het college van Melle. De broeders Jozefieten en de Xaverianen stonden aan de wieg van de voetbalsport in ons land. Guido Gezelle heeft onrechtstreeks ook een rol gespeeld. Hij was liefhebber van het Engelse schoolsysteem en wou meer sport in het onderwijs integreren. Zo zette hij zijn leerlingen aan tot rugby en voetbal. Daarnaast had je de Football Club Brugeois: een Franstalig aristocratisch voetbalploegje dat ontstond uit de elitaire roeiclub Sport Nautique. Uit de fusie van beide ploegen is in 1897 Club Brugge ontstaan, onder de Franstalige naam Football Club Brugeois. Pas in 1972 werd de ploegnaam onder zachte dwang van het Taal Actie ComitĆ© (TAK) officieel vernederlandst, aldus Dries Vanysacker (bron). 

Dries Vanysacker: "Van FC Brugeois tot Club Brugge KV (1891-2010) :  De maatschappelijke inbedding van een Brugse, Vlaamse, Belgische en Europese voetbalploeg"  -  Genootschap voor Geschiedenis Brugge. - Uitgeverij Van de Wiele, 2010.
Karl Dhont en Stefaan Lammens: Stam N°3:  - Uitgeverij Kannibaal, 2011