Superduif

In haar nieuwste roman, het fraai uitgegeven ‘Superduif’, blijft de Nederlands schrijfster Esther Gerritsen (1972) haar thematiek van eenzaamheid en stil verdriet trouw. Net als in de vorige roman 'De kleine miezerige god' is de protagoniste een vereenzaamd en licht depressief meisje. Setting is Haarlem. Bonnie Mol – de vertelfiguur van de roman - is twaalf jaar en lijdt aan een minderwaardigheidscomplex. Ze schaamt zich voor haar duffe ouders. Hun werk als vertalers vindt ze saai en ook hun hoge leeftijd staat haar tegen. De dagelijkse plicht om naar school te gaan blijkt een hele opgave. Liefst blijft ze in bed liggen. Het kost haar moeder steeds meer moeite om haar dochter uit haar geestelijk isolement te krijgen. Wat haar ouders echter niet lukt, krijgt een nieuwe leerlinge in haar klas wel voor mekaar. De knappe en populaire Ine Stratemeyer sluit verrassend vriendschap met Bonnie. De lethargie deemstert weg en Bonnie vertelt haar nieuwe vriendin over haar bewondering voor Hannie Schaft, verzetstrijdster tijdens de tweede wereldoorlog. Het is de droom van Bonnie om ook een held te worden. Ze fantaseert dat ze de gave heeft om zich te transformeren in een duif. En niet zomaar een duif, een superduif. Tijdens de sportdag op school wordt ze voor het eerst een grote grijze duif. Tijdens een hevig onweer redt ze in die gedaante een klasgenote die dreigde door de bliksem te worden getroffen. Ze begint steeds vaker te transformeren en heldendaden te verrichten. Enkel Ine gelooft haar verhalen. Haar ouders krijgen het steeds moeilijker met haar vreemde fantasieën.

“Superduif” is een psychologische roman over coming out, wanhoop en het ultieme verlangen om de grijze werkelijkheid te ontvluchten. Als vanouds excelleert Esther Gerritsen met haar uitgepuurde huiskamerdramatiek. Haar minimalistische, hypergeconcentreerd proza staat stijf van de mentale spanning. Met een in tranen gedrenkte pen portretteert ze een ongelukkig meisje dat toevlucht zoekt tot allerhande reddingsfantasieën en waanvoorstellingen. Ze knipoogt hierbij uitdrukkelijk naar Gregor Samsa uit ‘Die Verwandlung’ van Frankz Kafka. De metamorfose staat symbool voor de wereldvreemdheid van opgroeiende scholieren. In het gitzwarte universum van Gerritsen mondt de onzekerheid, de angst voor lichamelijke veranderingen en de nood aan vriendschap en liefde evenwel uit in psychose en zelfverminking. De lezer weze gewaarschuwd. Dit is geen gezondheidswandeling maar een herfstige, intrieste eigentijdse parabel die nog lang kan nazinderen.

Recensie geschreven in opdracht van Vlabin-VBC en oorspronkelijk gepubliceerd in De leeswolf 2010, jaargang 16, nr 8.

Superduif / Esther Gerritsen

ISBN 978 90 445 1643 2

Gebonden, ca. 192 pagina's

€ 18,90