Retromania

Na de jaren tachtig is het de beurt aan de jaren negentig om een comeback te maken, lees ik her en der. De reünie van Oasis is nakende. Wat is dat toch met al die nostalgie en dat muzikaal herkauwen? Voor geen geld ter wereld verlang ik terug naar mijn studentenjaren toen ik vele avonden doorbracht met een blik raviola en een goedkope fles wijn, met Studio Brussel steevast op de achtergrond. Neen, nostalgisch terugblikken is nergens goed voor. Die goeie oude tijd is een illusie. Maar ik ben wel nieuwsgierig naar het waarom van al die reünies, heruitgaven van klassieke albums en met outtakes aangevulde box sets. Stelt de muziek van nu te weinig voor in vergelijking met de klassiekers uit onze jeugdjaren? In zijn boek Retromania zoekt muziekjournalist Simon Reynolds naar verklaringen voor deze trend van muzikale nostalgie.

Simon Reynolds: Retromania: Pop Culture's Addiction to Its Own Past (Paperback, 2011)