Tomorrow Is a Long Time

Elvis Presley, de enige echte "King of Rock and Roll", is al bijna 35 jaar dood maar zijn songs zijn nog steeds springlevend. Op  de suikerspinnen compilatie 'A Valentine Gift For You' (RCA, 1985) staan twee geweldige songs. Een daarvan is het overbekende en onverwoestbare Fever, een compositie van J. Davenport en E. Colley. De andere voltreffer is het akoestische  Tomorrow Is a Long Time, een song van niemand minder dan Bob Dylan. In zijn carrière nam The King maar weinig songs van Dylan op. Hij speelde wel eens Don't think twice, it's all right  tijdens concerten, maar Tomorrow Is a Long Time is samen met I shall Be Released de enige song van Dylan die hij bij mijn weten op plaat heeft uitbracht. Presley vond de stem van Dylan overigens maar niks. Als hij slecht bij stem was grapte hij dat als Dylan klonk, of dat zijn mond voelde alsof Bob erin geslapen had. Dylan van zijn kant stak zijn bewondering nooit onder stoelen of banken en noemde deze versie uit 1966 een van de grootste momenten in zijn carrière. Bruce Springsteen vatte de machtsverhouding tussen beide muzikale grootheden gevat samen: "Bob freed the mind in the way that Elvis freed the body".