Niets bestaat dat niet iets anders aanraakt

Op mijn leestafel ligt een hele stapel recensieboeken klaar, allemaal veelbelovende en fraai uitgegeven romans:

  • Herman Leenders, De echtbreukeling, Uitg. De Arbeiderspers.
  • Noëlle Chätelet, Afscheid van mijn moeder, Uitg. De Geus
  • Hans Barendse, Ben jij Engel, uitg. De Arbeiderspers.
  • Frédérique Hébrard, Onder de kastanjebomen, Uitg. Archipel
  • Dirk van Weelden, Straatsofa, Uitg. Augustus
  • Daniel Pennac, De dictator en de hangmat, Uitg. Meulenhoff

Maar ik heb meer zin om "Verhalen en levensberichten" van Jeroen Brouwers te herlezen. Ligt het aan het mistroostige weer? Heb ik behoefte aan literaire zekerheden? Samen met A.F.Th van der Heijden en L.H. Wiener blijft Brouwers mijn favoriete Nederlandstalige schrijver. Bezonken rood, De laatste deur, Winterlicht, De zondvloed, Het is niets, .. De lijst meesterwerken (romans, essays, feuilletons) van zijn hand is ondertussen nog nauwelijks bij te houden. Een vrolijke Frans zal hij wellicht nooit worden. Niettemin zijn veel van zijn geschriften vol humor en zelfspot en werkt zijn literaire eruditie altijd even aanstekelijk.

'Een schrijver maakt absoluut niets mee. […] Een dag zonder gebeurtenis. Ik heb geschreven, dat is alles.' (Feuilletons, Dagboek december 1993)

'Ik ben geboren in 1940 en vandaag of morgen - al kan dit best nog jaren duren - ga ik dood. In de tussentijd heb ik boeken geschreven. Dit is alles. Van "biografie" wil ik niets weten. De boeken die ik heb geschreven vormen mijn biografie: zij zijn de voetstappen die ik nalaat op mijn weg. Al mijn boeken zijn autobiografisch en nietemin alle gelogen - ik schrijf dan ook niet historie, maar literatuur: de mijne.'
(Het vliegenboek, 1991)

In Antwerpen (AMVC-Letterenhuis, Minderbroedersstraat 22) loopt nog tot 26 februari een Jeroen Brouwers-tentoonstelling. Het belooft een warme winter te worden. Zachtjes zullen de letteren knetteren.

bronnen:


Tags: ,