>
- Link ophalen
- Andere apps
Vrijdag 6 juli 2007 heb ik nu al aangekruist in mijn agenda: dan pakt het cactusfestival uit met een bijna perfect programma! Een Belgische openeningsact Mintzkov, vervolgens een Scandinavische (!) singer-songwriter met een Spaanse naam die het polaire 'Love Will Tear Us' warmbloedig coverde en dus onmogelijk kan tegenvallen.
SoulSavers bekoorden mij enorm met hun eerste cd: Tough Guys Don't Dance. Sublieme filmische instrumentals zoals 'Rumble Fish' worden afgewisseld door fraaie ballades, ingezongen door Josh Haden (van het slowpop combo Spain). Op hun tweede cd 'It's Not How Far You Fall, It's The Way You Land' is de voortreffelijke Mark Lanegan van de partij als gastvocalist. Met zijn van whiskey en sigaretten doorleefde maar immer krachtige stem geeft hij de songs een donker americana tintje.
Cake is een zielsverwant van Calexico, ze brengen mariachi trompetten en pretpop met weerhaakjes. Hun singles waren back in the nineties immer prima: van 'The distance', 'friend is a four letter word' tot de laconieke 'I will survive' - cover. The Waterboys tenslotte zijn live ongelooflijk sterk. Ik zag ze ooit nog op Torhout-Werchter (jaja dat was ooit een dubbelfestival!). Mike Scott zingt nog steeds de sterren van de hemel: 'The Whole of the moon', 'don't bang the drum' en 'New England' zijn echte hymnes geworden.
SoulSavers bekoorden mij enorm met hun eerste cd: Tough Guys Don't Dance. Sublieme filmische instrumentals zoals 'Rumble Fish' worden afgewisseld door fraaie ballades, ingezongen door Josh Haden (van het slowpop combo Spain). Op hun tweede cd 'It's Not How Far You Fall, It's The Way You Land' is de voortreffelijke Mark Lanegan van de partij als gastvocalist. Met zijn van whiskey en sigaretten doorleefde maar immer krachtige stem geeft hij de songs een donker americana tintje.
Cake is een zielsverwant van Calexico, ze brengen mariachi trompetten en pretpop met weerhaakjes. Hun singles waren back in the nineties immer prima: van 'The distance', 'friend is a four letter word' tot de laconieke 'I will survive' - cover. The Waterboys tenslotte zijn live ongelooflijk sterk. Ik zag ze ooit nog op Torhout-Werchter (jaja dat was ooit een dubbelfestival!). Mike Scott zingt nog steeds de sterren van de hemel: 'The Whole of the moon', 'don't bang the drum' en 'New England' zijn echte hymnes geworden.