Film Noir

‘Black and white movies make me happy’ zingt de Schotse singer-songwriter Macolm Middleton in Best of Me. Er was een tijd dat ik als student op regenachtige zaterdagnamiddagen steevast naar een film uit de oude doos keek om mijn gebruikelijke pre-weekend-landerigheid van mij af te schudden . Oude westerns zoals het onovertroffen High Noon, maar ook prima screwball comedies zoals His Girl Friday of Some Like It Hot, waarbij de spitsvondige dialogen alleen al deden duizelen. Maar mijn absolute voorkeur ging toen toch ook al uit naar de film noir, met films als In a Lonely Place, Out of the past, Sunset Boulevard en The Big Sleep. Deze oneliner zet de toon voor dit 'fade to black' filmgenre: "I was just getting ready to take my tie off, wondering if I should hang myself with it." - from His Kind of Woman (1951).

Een uitgebreid dossier over dit bevreemdende genre vol clair-obscurs, voice-overs en cynisme is terug te vinden op de site van 'They Shoot Pictures, Don't They?' met zeer veel links en best of-lijstjes. Zelf heb ik voorlopig genoeg aan de twee boeken die ik recent op de kop tikte: "Les Mille Yeux Du Film Noir" van James Ursini (Könemann, 2000) en Film Noir (Taschen). Leuk is alvast dat dit raadselachtige filmgenre nog steeds navolging krijgt: het magnifieke Rumble Fish (1987), Lost Highway (1997), A Simple Plan (1998), The Man Who Wasn't There (2001), Sin City (2005) en waarom niet de zwarte komedie: In Bruges. De locatie is alvast in orde, want is het niet 'Bruges La Morte'?

Film Noir
Duncan, Paul (ED)
Silver, Alain / Ursini, James
Taschen
Flexicover 19.6 x 24.5 cm, 192 pages, € 14.99
ISBN: 978-3-8228-2270-8
Edition: French


Les Mille Yeux Du Film Noir
Ursini, James
Könemann, 2000
250 pages
Dimensions : 29.50 x 27.00 x 2.20