Nooit meer lijden

De herfstvakantie nadert dus ben ik bijna aan de laatste rechte lijn van mijn voorbereiding op mijn marathon toe. Dat betekent nog een loodzwaar trainingsweekend met duurlopen van 14 km op zaterdag en 32 (!) km op zondag. Ik train zoveel mogelijk in het bos, niet alleen om mijn knieën te sparen maar omdat mijn tweede marathon op een bosparcours gelopen wordt. Mijn motivatie is ondanks het zware trainingsschema intact gebleven, al denk ik op deze vermoeiende dagen wel eens terug aan mijn vorig leven als roker en niet-loper. Toen diende het weekend vooral om de batterijen weer op te laden, bij voorkeur op een terrasje of in de kroeg. In het in 1980 verschenen Nooit meer lijden stak Willem van Malsen de draak met dat toogleven. Zijn cartoons - die eerder in De Haagse Post verschenen eind jaren zeventig - gaan vrijwel altijd over dezelfde personen, in altijd dezelfde situaties. De kroeg is hun tweede thuis en ze filosoferen er overloos met andere vrijgezellen en de barkeeper over geld, vrouwen, eenzaamheid, waardering, verleden, en vooral over zichzelf. Hoog tijd om het op een lopen te zetten.

Nooit meer lijden - Malsen.

Amsterdam, Van Gennep, 1980. 1e druk.

Paperback/ingenaaid, (80) pag.