Hazegrasloop 2013

De vlucht vooruit in Hazegras. Tijd is een zwarte vogel, gevangen in een glas rode wijn, dichtte Ben Cami. Nou moe, voor ons lopers is tijd het aantal minuten dat je nodig hebt om één kilometer af te leggen. Onder de 4 minuten is goed, daarboven is teleurstellend. Het is een wetmatigheid en het weer of het parcours kan niet eens als excuus ingeroepen worden. Hazegras was de enige OLC-wedstrijd die ik vorig jaar niet gelopen heb, dus ik keek er wel naar uit om drie rondjes van 3,5 km in het park en de bosjes te lopen. Het was ook een pak minder koud dan een week eerder in de ijzige Noordzeeloop. Uit de wind en in de zon was het behaaglijk warm. Ik had me voorgenomen om niet te snel te starten maar daar kwam helaas niks van in huis. De eerste kilometer liep ik in 3'38". Het ging lange tijd prima, ook op de lastige stroken, maar in de tweede ronde kreeg ik het knap lastig om het tempo vast te houden. In de slotronde ging het weer wat vlotter, al was ik wat blij toen ik de finishlijn overschreed in 39'12". Het einde van de lange winter is in zicht en de tijden worden weer beter. In het klassement sta ik nu op de 17de plaats, maar alles ligt na vier wedstrijden nog op een zakdoek.