Vuurtorenloop 2013

Slotkilometer van de 22ste Vuurtorenloop.

Het leven kan soms  vreemd  zijn. 's Ochtends bevond ik mij nog aan de oevers van de Donau  in Boedapest, en 's avonds stond ik aan de start van de Vuurtorenloop rond de Spuikom,  de grootste waterplas aan de Belgische kust. Door de lange terugreis voelde ik mij moe en loom. Mijn hoofd zat nog propvol schedules, aggegated planning, milestones, reviews, budget reporting, project costs en andere deadlines. Ook de wisselkoers van de Hongaarse munt spookte nog door mijn hoofd. De hotelrekening was in Forint, dat is ongeveer 296 keer het bedrag in Euro. Reken maar uit terwijl je je betaalkaart bovenhaalt. Tijdens het inlopen voelde ik mij bovendien zo stram dat ik weinig hoop koesterde op een snelle race. Maar na enkele kilometers sloeg mijn motor toch aan en vond ik het goede ritme. Van mijn omgeslagen rechtervoet tijdens het voetballen had ik gelukkig geen last meer. Drie rondes van net geen 4 km en ideaal loopweer. Ik finishte de 11,6  km in 43'05" (16,15 km/u). In het algemeen klassement sta ik na acht OLC-wedstrijden nog steeds in de top tien. Maar veel belangrijker: mijn hoofd was weer helemaal leeg, de moegerolde branding, zware benen, enkele krijsende meeuwen en verder niets.