De val van een wielerkampioen

Alle gaat voorbij. Een dag eerder won Peter Sagan de rit op één been. Een dag later wordt “de oppermachtige wereldkampioen, de coolste, de handigste en de sterkste“ onverbiddelijk uit de tour gezet, gediskwalificeerd. Als een dief in de nacht moet hij de wedstrijd verlaten. Alles in een tijdspanne van 48 uur. Een god die van zijn troon wordt gestoten. De weg naar de zege is zelden een rechte lijn. Een kopstootje hier, een elleboogje daar. Een deur die plotseling dicht gaat. Dat heet dan ongelukkig zijn voor de vele fans van de beide renners. Topsprinters zijn vrijbuiters en elke massasprint in de Tour de France is een kleine veldslag. Zelfs de doodbrave Tom Steels gooide uit woede ooit zijn bidon weg.  Het momentum in de sport en tegelijk de vergankelijkheid.