Oud en Nieuw

Een nieuw jaar, verder geen nieuws. Wat klinkt deze frase als muziek in mijn oren, maar het tegendeel is helaas waar. Alles verandert immers erg snel in onze digitale wereld. Volgens James Mc Quivey, een digital marketing expert, heeft één minuut video de impact van 1,8 miljoen woorden. Op smartphones wordt er massaal naar video’s gekeken.

Je kunt ermee lachen, maar vorig jaar verdiende een zesjarig kind elf miljoen dollar met zijn eigen videokanaal. Zijn moeder gaf ondertussen haar job op. Het gaat over een vlog getiteld Ryan Toys Review, waarin het jongetje speelgoed uittest en demonstreert. Geen wonder dat er nu wereldwijd kinderen zijn die YouTubester willen worden. Dat is nog eens een beroep met toekomstperspectieven.

Alles is markt geworden. Tencent, de moeder van WeChat is nu ruim 500 miljoen dollar waard, dat is nog meer dan Facebook. Het gaat over een Chinese app die ons leven efficiënter kan maken, een ware exponent van onze mobile-first levensfilosofie. Content moet in de eerste plaats licht verteerbaar zijn, of smackable zoals internauten dat noemen. WeChat is een platform waarmee je je hele leven kunt organiseren. Het bundelt e-mail, Bol.com, Payconic, Twitter en Facebook. Je betaalt er je rekeningen en je zoekt er informatie op, maar je kunt er net zo goed een afspraak vastleggen of een product aankopen.

Een efficiënt leven leiden, daar droom ik wel eens van terwijl ik van de ene deadline naar de andere huppel met nog een oldschool papieren zakagenda als hulpmiddel. Compleet met conversie-tabellen, afkortingen, kaarten en werelduurzones. Heerlijk, zeker bij aanvang van een nieuw kalenderjaar als de A6-pagina’s nog niet vol gekrabbeld staan en de vakantieperiodes primeren. Zo’n zakagenda is zo ouderwets geworden dat het op een bepaald moment ongetwijfeld weer hip zal zijn.

Het is soms moeilijk om je niet door de waan van de dag te laten leiden. Op de lange duur loont het echter om je eigen tijdloze koers te blijven varen. Zo zou ik dit jaar weer eens wat meer klassiekers uit de wereldliteratuur willen lezen. Kwestie van de lat hoog te leggen. “Vind je als bibliothecaris dat er nog voldoende gelezen wordt”, vroeg iemand mij onlangs tijdens een gesprek over de veranderende leescultuur. Een redelijk overbodige vraag. Aan een kapper vraag je toch ook niet of je haar geknipt moet worden.