Er is een nieuwe boekhandel geopend in de buurt waar ik werk. ‘Goed nieuws’ denk ja dan, doch helaas het betreft een winkel “nieuwe” stijl. Toen ik er binnenstapte, kwam er onmiddellijk een Franstalige verkoopster op me af die vroeg welke titel ik zocht. Nou ja, dat wist ik niet zo meteen. Leg dat maar eens uit, dat je in een boekhandel pas weet welk boek je zoekt eens je het in je handen hebt, dat je anders evengoed thuis met een simpele muisklik een titel kan bestellen.
Zo excellent is mijn kennis van het Frans nu ook weer niet. In die nieuwe boekenwinkel waren er überhaupt weinig rekken om doorheen te “browsen”. Nieuwe zakelijkheid en minimalisme bleken bij de inrichting het leidmotief geweest te zijn. Op de centraal geposeerde tafels lagen de nieuwste bestsellers uitgestald, in de rekken vooral geinige boekjes genre Dilbert. Met lege handen verliet ik de winkel. Een goede boekhandel moet vooral ouderwets ingericht zijn, met veel rekken en hoekjes waar je ongestoord boeken kan betasten of doorbladeren zonder dat er op je handen gekeken wordt (zie foto). Dat ik dan niet zelden met boeken thuiskom die ik wellicht nooit zal uitlezen neem ik er graag bij. In die nieuwe boekhandel zet ik alvast geen voet meer binnen.