Dromen tussen het beton

Na haar imponerende debuutroman "Morgen kifkif" komt Faiza Guène met een al even aardig vervolg op de proppen. 'Dromen tussen het beton' speelt zich, zoals de titel al doet vermoeden, opnieuw in een Parijse banlieue af. Protagoniste is Ahleme, een Algerijnse vrouw van 24 en alter ego van de schrijfster. Ze heeft weinig of geen toekomstperspectieven, heeft job noch lief maar blijft niettemin optimistisch door het leven stappen. Haar dagdromerijen tillen haar uit de benauwende realiteit op. Haar grote ambitie is om schrijfster te worden. Elke dag noteert ze impressies over haar familie en omgeving in een klein schriftje. Haar vader is na een arbeidsongeval arbeidsongeschikt verklaard en wordt door Ahleme verzorgd. Hij is niet meer volledig bij zijn verstand en dat vergemakkelijkt de situatie niet.. Haar jongere broer Foued is op zijn beurt met allerlei louche zaken bezig en dreigt het criminele pad op te gaan. Het chronische geldtekort, de bikkelharde concurrentiestrijd voor de schaarse interim jobs of het gebrek aan fatsoenlijke mannen, het wordt allemaal met veel humor en zin voor relativering verteld. Hoe het op een bepaald moment de rage is om de zwarte haartooi te blonderen en hoe lelijk ze dat niet vindt. Ze spot ook met het overontwikkelde narcisme van haar broer. Elke ochtend is die in de weer met een dozijn zalfjes en andere verzorgingsproducten. Het levert hem alvast succes op bij heel wat meisjes ("Djoufs") die hem een 'frisse gozer' vinden. Zelf blijft ze dromen - Ahleme betekent droom in het Arabisch - over de ridder op het witte paard. Ook haar geboortedorp in Algerije zou ze graag met haar familie bezoeken.

'Dromen tussen het beton' is een vrolijk makende roman over een levenslustige vrouw die weigert toe te geven aan de desolaatheid en misère van haar omgeving. De roman is onderverdeeld in korte hoofdstukken met geestige titels als 'wanneer je hebt liefgehad tel je niet meer..' of ' Het heeft geen zin om te hollen als dat is om de jachtluipaard in te halen'. De straattaal met enkele originele Arabische woorden werd in de Nederlandse vertaling gelukkig zoveel mogelijk gerespecteerd. Het versterkt het accurate beeld van de jeugdcultuur in een banlieue. Faiza Guène is nog altijd maar 21 en de coming star van de Franse allochtone schrijvers en terecht. Met haar tweede roman bewijst ze haar groeiende zelfvertrouwen en maturiteit, terwijl de luchtige verteltoon en het optimisme en de spontaniteit van haar observaties even prikkelend als in de debuutroman gebleven zijn.

Recensie geschreven in opdracht van de Leeswolf en verschenen in het november issue 2007
Kwoteringen: *** | Moeilijkheidsgraad: I | ISBN 9789021800479 | Uitgeverij Sijthoff