El Dorado

Het zijn woelige communautaire tijden in ons frommelland. Zelfs Randy Newman zingt er op zijn nieuwste plaat ‘Harps & Angels’ over. In A piece of the pie gaat het over de Belgische taalstrijd en ‘bickering Belgians’. Maar met de Belgische filmproductie gaat het nog steeds prima. Het beste bewijs van de creativiteit en blakende gezondheid is ‘Eldorado’. Dit is geen remake van de klassieke western van Howard Hawks uit 1967 met John Wayne en Robert Mitchum maar een uitstekende road movie van Luikenaar Bouli Lanners.

België als decor voor een western? Why not? De landschappen in Wallonië zijn alvast fabelachtig in beeld gebracht door cameraman Jean-Paul de Zaetijd. Protagonisten zijn Yvan (rol gespeeld door Bouli Lanners zelf), een driftige veertiger en verkoper van vintage wagens. Hij betrapt de jonge Elie bij hem thuis op een inbraak. In plaats van hem in elkaar te slaan, voelt hij een vreemde affectie voor de jongen. Hij besluit hem naar zijn ouders te brengen in zijn oude hemelsblauwe Chevrolet. Zo beginnen de twee zonderlingen een eigenaardige reis door een wonderlijk maar vreemd land dat bewoond lijkt door gekken.

Eldorado is zowel melancholisch als humoristisch en bevat enkele volstrekt absurde en surrealistische scènes. De intieme verhaaltoon roept de sfeer op van een Mike Leigh film. De wondermooie rock-’n-roll soundtrack tenslotte zorgt voor een schwung die de innerlijke onrust van de protagonisten nog uitvergroot. In de prachtig gearrangeerde titeltrack overtreft An Pierlé zichzelf. In El Dorado zullen de protagonisten uiteindelijk nooit aankomen, het blijft bij een simpele retour à Liège. Maar ondertussen heeft de kijker wel een kant van België gezien die hij niet vlug zal vergeten.

Genre: Roadmovie
Duur: 1u25
Regie: Bouli Lanners
Cast: Philippe Nahon, Fabrice Adde, Bouli Lanners
Release: 4 juni 2008