Everybody Was In The French Resistance...Now!

.

De eerste aflevering van pop extra ordinaire is gewijd aan Eddie Argos van de post-punkband Art Brut. De lyrics van deze frontman gaven zelfs aanleiding voor een lezing aan de Universiteit van Berlijn getiteld “The Depressive Dandy”. Na drie albums met Art Brut verraste Argos met Everybody Was In The French Resistance... Now! Dit was een zeer poppy side-project in samenwerking met zijn vriendin Dyan Valdéz. Producer was David Newton, bekend van die andere cultband The Mighty Lemon Drops. Met dit album wenste Argos de hitparade te bestormen met retro klinkende pop en aanstekelijke duetten. Volume One bevatte twaalf eigenzinnige versies van legendarische hits. Zo is “My Way (Is Not Always The Best Way)” Argos' antwoord op Sinatra's evergreen. “Billie's Genes” belicht het verhaal van Michaël Jackson's “Billie Jean” vanuit het perspectief van het vaderloze kind. “GIRLFREN” is een update van Avril Lavigne's “Girlfriend,” waarin het 'meisje het vriendje van een ander meisje' wil afpakken. Ongetwijfeld een kritische reflectie op het neo-liberalisme in interpersoonlijke relaties. Ook tracks van The Mamas And The Papas, Gerry And The Pacemakers en ja zelfs van  Bob Dylan kregen een herwerking. Zo figureert ‘Think Twice. It's Not Alright’ op de tracklist. Het resulteert in door Phil Spector beïnvloede pretpop, met helaas slechts een beperkte houdbaarheidsdatum. Na de eerste beluistering is het verrassingseffect immers uitgespeeld. Het is zoals met een goede grap, de tweede keer lach je al veel minder hard. Scoren in de hitparade deed dit album dan ook niet. De levenslustige dandy verviel opnieuw in somberte.

Pop Extra Ordinaire; 1: Everybody Was In The French Resistance... Now!