De vrije vlucht van Boris Vian

"Dit verhaal is helemaal waar. Ik heb het zelf verzonnen", liet schrijver, dichter, ingenieur, vertaler, journalist en jazzmuzikant Boris Vian (1920 – 1959) zich ooit ontvallen. Door een hartkwaal werd hij net geen veertig jaar oud, maar in dat korte leven had hij meer verwezenlijkt dan menig honderjarigen. De graphic novel Molitorzwembad van Christian Cailleaux en Hervé Bourhis is een geslaagde hommage aan het leven en werk van Boris Vian. In amper zeventig pagina’s geven ze een weliswaar fragmentarisch maar geïnspireerd beeld van het Frankrijk van de jaren veertig en vijftig. De tekeningen zijn zeer verzorgd en strak en het levensverhaal wordt strikt chronologisch gebracht. Voor de Nederlandstalige versie werd een beroep gedaan op de biografie van Boris Vian door Philippe Boggio, in vertaling van Théo Buckinx. Naast de lichamelijke problemen kampte Vian ook voortdurend met financiële en amoureuze problemen. Hij moest om brood op de planken te krijgen Amerikaanse misdaadromans vertalen. Het waren wel niet de minste die hij vertaalde: klassiekers in het genre van Raymond Chandler. Vian vertaalde onder andere The Big Sleep en the Lady in the Lake (1948). Ook zijn liefde voor de jazz wordt prominent geïllustreerd. 'Als u in dit stadium niet stopt met trompet spelen, gaat u dood' liet zijn arts hem weten, waarop Vian rempiceertde: 'dan kies ik voor de trompet en de dood.' HIj overleed een paar minuten na het begin van de film gebaseeerd op zijn succesroman 'Ik zal spuwen op jullie graf'. Het Molitorzwembad is een mooi startschot om de biografie en discografie van een van de meest intrigerende figuren uit het naoorloge Frankrijk te verkennen. Ik heb alvast 'Herfst in Peking' aangeschaft, een boek dat niet over de herfst en ook niet over Peking gaat.

Cailleaux en Bourhis: Het Molitorzwembad

Vrije Vlucht

Dupuis, 2009