Bruiloftsgasten

De waarheid bestaat niet. In 'Rashomon' illustreert de Japanse cineast Kurosawa dit prachtig door eenzelfde verhaal door de ogen van vier verschillende mensen te tonen. Allevier geven ze een heel andere versie zodat uiteindelijk niks nog is wat het lijkt. De Française Blandine Le Callet (geb. 1969) past in Bruiloftsgasten hetzelfde procedé toe, als is het onderwerp hier geen moordpartij maar een huwelijksfeest ergens op het Franse platteland. Vanuit het perspectief van negen verschillende aanwezigen zien we hoe deze heugelijke dag beleefd wordt. Elk hoofdstuk heeft een andere gast als protagonist. Uiteraard is er de visie van het huwelijkskoppel zelf, Bérèngere en Vincent, die vol uitgeduld kijken naar de mooiste dag uit hun leven. Daarnaast krijgen we de versies van het achtjarige bruidsmeisje, haar vermoeide moeder, de pastoor, een zelfverzekerde Don Juan, een oma, een rebelse zus, een oom en een tante.

Door de caleidoscopische aanpak komen de kleine kantjes van alle aanwezigen aan de oppervlakte. De pastoor blijkt met een geloofscrisis te worstelen. De grootmoeder steelt dan weer de show met haar tegendraadsheid en rebelse geest. De moeder is dodelijk vermoeid. De bruid zelf is dol op het bruidsmeisje met het downsyndroom, totdat blijkt dat ze niet wil dat dit meisje op de foto's te zien is. Een typisch pijnlijk voorbeeld van hoe snel de schone schijn in een bourgeois milieu kan afbrokkelen. Blandine Le Callet is afgestudeerd in klassieke talen en werkt als onderzoeker en docent aan de Universiteit van Parijs. Bruiloftsgasten is haar debuutroman en was een bestseller in Frankrijk. Deze speelse zedenschets van een bourgeoisfamilie is ondanks de originele vertelstructuur niet geheel gevrijwaard gebleven van clichés. De speelse mix van gemengde gevoelens en spitante familiegeheimen is even sprankelend en benevelend als een glas champagne. Eens de roes is uitgewerkt, blijkt deze roman toch diepgang te missen om lang te kunnen beklijven.