Het leven is een trage trein

Cherrelyn Horse Car, Denver Colorado, September 1911.

De trein als metafoor voor ons leven, is dat niet iets om op een treinloze dag bij stil te staan? 'Het leven is een trage trein' schreef de Gentse bibliothecaris-schrijver Johan Daisne in zijn magisch-realistisch meesterwerk De trein der traagheid uit 1948. Maar ik vraag me af Daisne ooit de trein nam. Hij woonde op een boogscheut van zijn werk. L.P. Boon, dat was een echte pendelaar die maar al te goed wist dat snelheid een illusie is. Je bent al blij als je de juiste plek op het perron gekozen hebt om een zitplaats te bemachtigen. En als de trein in de juiste richting hobbelt is dat mooi meegenomen.

In 'Nowhere Fast' zong Morrissey eind jaren tachtig 'And when a train goes by / It's such a sad sound'. Hij had de spoorverandering ongetwijfeld te laat gehoord. Minder gelaten klonk het bij basketcoach Yogi Berra: 'I knew I was going to take the wrong train, so I left early.'  Oscar Wilde tenslotte las tijdens lange treinritten rustig in zijn boek: 'I never travel without my diary. One should always have something sensational to read in the train.'