Publiek geheim

Het blijven fascinerende tijden. In Zweden kun je met enkel muisklikken zien hoeveel je buurman verdient omdat alle belastingaangiften online doorzoekbaar zijn. De identiteit van Belgische spionnen kun je dan weer gewoon op LinkedIn of Facebook terugvinden. Eerlijk is het zeker om je beroep correct in te vullen, maar je zal maar aan een gevaarlijke undercover opdracht beginnen met zo'n profiel. Om in de huidige wereld mee te draaien moet je de consequenties van sociale media begrijpen. Les 1 uit het overlevingshandboek voor de internetgebruiker: geheimen deel je best niet op een online platform. Les 2: 'paswoord' is geen goed paswoord.


Ook in het voorbije jaar schoten de nieuwe sociale netwerken als paddenstoelen uit de grond, met het virtuele prikbord Pinterest en Instagram als grootste stuifzwammen. Zelfs wijlen Marshall McLuhan zou er het noorden bij verloren hebben. Dat het medium meer dan ooit de boodschap is, moet je aan Biz Stone en Evan William inmiddels niet meer uitleggen. Deze heren stonden mee aan de wieg van Twitter en zijn nu volop bezig met een nieuw project dat geheel symbolisch Medium werd genoemd. Als fervent blogger en iets minder enthousiast twitteraar ben ik ondertussen de bètaversie van dit nieuwe publishing platform aan het uitproberen. Zelf propageren de makers het als een systeem dat geoptimaliseerd is met oog op kwaliteit, vakmanschap en samenwerking. Het is een ietwat hoogdravende omschrijving voor wat op het eerste zicht op oude wijn in nieuwe zakken lijkt, een visueel aantrekkelijk platform zoals Scoop it met een simpele editor. Maar Twitter werd aanvankelijk ook als te simpel beschouwd en wordt nu zelfs door de traditionele media als informatiebron geciteerd.

De discussie over privacy laait ondertussen weer hoog op. Facebook wil de eigen privacyregels versoepelen en de meningen zijn zoals steeds erg verdeeld. Het ene kamp voert zelfexpressie en transparantie hoog in het vaandel en maalt niet om privacy en auteursrechtelijke beperkingen. Het andere kamp, met de privacybewakers op kop, wil meer controle op de informatie die ze op het internet plaatsen. Als informatiespecialist staan we tussen twee vuren. Het is juist die neiging tot zelfexpressie en egotripperij die onze rol als curator van informatie veilig stelt. Het einde van de egonomie is ondertussen nog niet bereikt. Memoto ontwikkelde een kleine camera die je aan een kledingstuk kan vasthechten en waarmee je je privéleven als een livestream op het net kan plaatsen. Zo kan het thuisfront meegenieten van je escapades. 2012 is het jaar waarin we definitief onze eigen Big Brother geworden zijn.

Column geschreven in opdracht van Essentials en oorspronkelijk verschenen in Digitale Bibliotheek nr 11/12, 2012.