Het slijk der aarde

Werner Devos, Ronald de Ridder en Filip Willems, drie prille dertigers wagen hun kans als zelfstandige bankagenten. Ze bulken van ambities en hongeren naar geld. Is het niet omwille van de afbetaling van hun eigen hypothecaire lening, nieuwe wagen of vakantieplannen dan wel voor hun omzetcijfer. Ondertussen maken ze zich vrolijk over hun bazen en klanten en hun bijwijlen schlemielige taken. Hun werkgever is T-bank, een grote financiële instelling die een brede waaier van beleggingsproducten verkoopt. Communiceren doen ze niet per e-mail, maar per t-mail. Met enige goede wil kunnen ze als archetypes beschouwd worden van de modale bankmedewerker in de aan vele veranderingen onderhevige bankwereld. 

Pieter-Paul Dirickx was zelf vijf jaar actief in de banksector en presenteert en persifleert in zijn debuutroman met genoegen het jargon dat bij de diverse transacties hoort: het afsluiten van persoonlijke leningen, beleggingsfondsen, financieringen, banklasten etc. Voor degenen die zelf in de banksector actief zijn, zal dit een feest van herkenning zijn. En sommige anekdotes zijn zelfs voor onongewijden best grappig. Maar de roman verzandt al gauw in de eentonigheid van een doordeweekse kantoordag. Dirickx vergeet immers naar een climax toe te werken. Eens het verrassingseffect van deze persiflage uitgewerkt is, vermag de lange stroom van banaliteiten en faits divers niet meer te boeien. Zo overspant de roman de periode van november 1989 tot 18 juli 1991, wat inhoudt dat de discussies over de actualiteit van toen redelijk passé zijn. Wie herinnert zich nog het wereldkampioenschap voetbal van 1990?  En wakker blijven is de boodschap want voor je het weet krijg je een verkeerde belegging aangesmeerd. 

Peter-Paul Dirickx: Het slijk der aarde (Adam en Eva, 2000), 140 p. ISBN 9080537519.