Verslaafd (Héroine)

Zes jaar na de controversiële roman ‘Superstars’ komt gewezen fotomodel en vrijbuiter Ann Scott met een vervolg op de proppen. Wie nood had aan een soort van ‘Sex and The City’ voor de underground zal zich in de handen kunnen wrijven. Ook ‘Verslaafd’ handelt over de vrouwenliefde, drugs en rock-‘n-roll. Protagoniste is opnieuw Louise, inmiddels 32, en dit keer is ze tot op haar oren verliefd op de veel jongere Iris. Vijf jaar eerder had ze met dit toen nog minderjarige meisje enkele passionele nachten beleefd. Door een toevallige ontmoeting laait de passie weer hoog op. Met Iris wil ze haar eigen onherroepelijk verloren jeugd opnieuw beleven. Het grote probleem is echter dat Iris hoogst wispelturig reageert. Telefoongesprekken worden niet beantwoord, voice-mail en sms-berichten genegeerd en als er dan toch een afspraakje gemaakt wordt, daagt de jongedame doodleuk niet op. Het wordt een echte obsessie voor Louise, die zich steeds neurotischer en wereldvreemder begint te gedragen. Ganse dagen tuurt ze naar haar mobieltje, wachtend op een teken van leven van Iris. Als ze mekaar dan toch eindelijk ontmoeten, moet Iris er onverwachts weer vandoor, nog voor ze de lakens kunnen delen. Louise wil zo graag beschermengel voor het jonge en aan heroïne verslaafde meisje spelen maar geraakt niet dus echt niet bij haar geliefde. Speelt Iris een manipulatief spelletje of is het de harddrugverslaving die haar zo onberekenbaar maakt? Uiteindelijk begint Louise zelfs te twijfelen aan de geaardheid van haar geliefde. Het deprimeert haar even veel als de gedachte dat ze misschien gewoon te oud en onaantrekkelijk bevonden wordt door Iris.

Verslaafd (vert. van Héroïne) is een explosief en puntig verslag van een onbeantwoorde lesbische passie. De verslaving waar de titel naar verwijst is tweeledig, de heroïneverslaving enerzijds en de liefdesobsessie anderzijds. Voor de protagoniste is liefde de drug en blijkt afkicken onmogelijk. In een gefragmenteerde dagboekstijl maakt Ann Scott de hartskreten van haar alter ego kenbaar, met snel wisselende en provocerende observaties en gevoelens. Schoonschrijverij is aan Ann Scott – net zoals bij haar geestesverwant Virginie Despentes – niet besteed. Ze beschrijft de eindeloze spiraal van onmacht, wanhoop en zelfbespiegeling waarin haar protagoniste terecht komt, uiterst klinisch en sec. ‘Verslaafd’ biedt een fascinerende blik op de schaduwzijde van de liefde maar mist diepgang om echt lang te beklijven, daarvoor is het lichtjes hallucinerende universum van Ann Scott net iets te vrijblijvend.

Recensie geschreven in opdracht van de Leeswolf en verschenen in het november issue 2007
Kwoteringen: **1/2 | Moeilijkheidsgraad: I | 154p. €16,95