Vladiwostok!

Het geweeklaag over het falende harmoniemodel is na de moord op Pim Fortuyn in Nederland amper uitgedoofd of daar komt P.F. Thomése met een vlijmscherpe satire op het politieke bestel. “Onlust. Onbehagen. Ontevredenheid. De drie O’s van de democratie. Rond, leeg en duidelijk” staat er letterlijk te lezen. Protagonisten zijn Fons Nieuwenhuys, politiek adviseur en communicatiestrateeg, en Hans Portielje, hoogleraar en coming man in de politiek. De belevenissen van deze beide vrienden worden door Thomése op zwierige wijze verhaald. Fons Nieuwenhuys is op zijn retour als communicatiestrateeg. Zijn perfectionistische vrouw Pam is een gewezen televisievedette en runt hun communicatiebedrijf met harde hand. Zelf vervult hij enkel nog een schimmige rol van adviseur. “Als een deur die men per ongeluk open liet staan”, zo omschrijft hij zijn eigen functioneren . Zijn poulain en vriend Portielje is op zijn beurt getrouwd met de dochter van een minister, wat hem niet belet om als volbloed rokkenjager met zoveel mogelijk studentes de lakens te delen. In Portielje ziet Nieuwenhuys zijn laatste grote project: hem in de Haagse politiek lanceren. Hij is immers de perfecte man om het tot nationaal politicus te schoppen: een leeg blad waarop de kiezer zijn verlanglijstje kan vastleggen. Charmant, knap, de ideale schoonzoon, oom of minnaar, hij heeft het allemaal in zich. En hij kan in het openbaar praten als de beste. Klein probleem: zonder ingefluisterde adviezen, blijft hij haperen en wordt zijn betoog al snel politiek onverkoopbaar.

In ‘Vladiwostok” is P.F. Thomése in optima forma. In tegenstelling tot zijn vorige roman Izak, dat een surreëel en dromerig sprookjesachtig verhaal was, is Vladiwostok een rauwe, onopgesmukte realliferoman vol seks en plat materialisme. De protagonisten zijn amorele, van geld en seks bezeten mannen die denken dat ze met alles weg kunnen kopen. Thomése geeft hun belevenissen uiterst ironisch en in een snel ritme weer. De slangy yuppie vocabulaire en de cynische humor zorgen voor heerlijke passages waarin de wereld van de politiek en media genadeloos in zijn hemd wordt gezet. Beide protagonisten hebben overspel en hoerenloperij als hobby en dat maakt hun uiteindelijke en voorspelbare ondergang hilarisch. Hun wereldvisie blijft echter even eng: “Voor de echtgenote van Fons Nieuwenhuys was seks iets persoonlijks, iets wat je niet zomaar met vreemden deed. Hij respecteerde dat maar zelf zat hij nu eenmaal iets ingewikkelder in elkaar.” De vunzigheid neemt in de loop van het boek nog toe. Er is zelfs een zweem van incest als de communicatiestrateeg op zijn eigen dochter begint te geilen. Ook met politieke duidingprogramma’s als Nova of talkshows als Pauw en Witteman wordt fijntjes de draak gestoken. Uiteindelijk zakt de beloftevolle politicus door het ijs. Een moraal van het verhaal is er niet. De politieke klasse geilt op macht maar blinkt uit in onmacht en de rol van de media-adviseurs blijkt bijzonder schimmig. Hun adviezen blijken allesbehalve onmisbaar maar blijven in oppervlakkigheid en opportunisme steken. Iedere beginnende politicus zou een exemplaar van “Vladiwostok!” op zijn nachtkastje moeten liggen hebben.

Recensie geschreven in opdracht van de Leeswolf en verschenen in het december issue 2007

Uitgever: Contact
ISBN 978-90-254-2295-0