Cheers, Where Everybody Knows Your Name

Als laatopblijver heb ik weer een reden om sneller off  line te gaan en ouderwets tv te kijken. TV1 zendt immers na het laatavondjournaal opnieuw de serie Cheers uit. Het is een van mijn all time favorieten, deze sitcom van James Burrows, Glen Charles en Les Charles. Het is vermoedelijk een van de allereerste seizoenen dat heruitgezonden wordt. Naast de spilfiguur, barman Sam Malone, een voormalig honkbalspeler bij de Boston Red Sox, zijn er de heerlijk naïeve 'Coach' Ernie Pantusso, de gehaaide serveerster Carla Tortelli en de stamgasten Norm Peterson en zijn maatje Cliff Clavin, de postbode met het minderwaardigheidscomplex. Maar mijn favoriete personage is Diane Chambers, de pedante blonde serveerster die te pas en te onpas wijsheden zoals 'Il faut cultiver son jardin' debiteert. Waarop Sam Malone dan antwoordt dat hij geen Latijn verstaat. Ze heeft als studente en schrijfster meer ambitie dan opdienen. Eigenlijk zou ze liever op de bühne staan om Shakespeare te vertolken of het verzamelde werk van Kierkegaard lezen. Ondertussen onderhoudt ze een knipperlichtrelatie met Sam Malone en voert ze steevast felle discussies met Carla: 'You're a bitter little person, aren't you?' Later wordt Diane Chambers (vertolkt door Shelley Long) vervangen door de nieuwe barmanager Rebecca (Kirstie Alley), het prototype van de nieuwe zakenvrouw. Ook personages als Woody en Frasier stelen dan de show. In totaal werd deze langlopende NBC serie bekroond met maar liefst 26 Emmy Awards en 111 Emmy nominaties. De serie is ook na een kwarteeuw nog steeds even aanstekelijk en verfrissend. 'If ignorance is bliss, this place is Eden', zo omschrijft Diane Chambers 'Cheers' en dat is voor een keer niet overdreven.